Woensdag 15 januari waren Stephanie, Melissa, Bas en Nadja op pad namens de fractie. Er werden drie bezoeken gebracht: aan Stichting Zorgbelang Groningen, een gesprek met Siem Jansen, directeur van Nationaal Programma Groningen en een bezoek aan de natuurbegraafplaats Reiderwold.
Om 10.00 stonden we paraat in Groningen om met Stichting Zorgbelang om tafel te gaan. Deze stichting behartigt de belangen van iedereen die in onze provincie gebruik maakt van zorg. Na uitgebreide uitleg over hun werkwijze en de projecten waar ze zich voor inzetten volgde er een interessante uitwerking van het begrip ‘positieve gezondheid’. Dit is een andere, meer positieve manier om te kijken naar gezondheid en ziekte. Het kijkt naar de mogelijkheden en krachten die iemand met een ziekte WEL heeft. Wat kun je nog wel doen, ondanks eventuele beperkingen? Waar kun je aan werken om je beter te voelen? Zorgbelang gebruikt deze invalshoek bij hun werkzaamheden en de contacten met patiënten.
We sloten een inspirerende ochtend af en gingen op weg naar Ten Boer om een gesprek te voeren met Siem Jansen, directeur van Nationaal Programma Groningen.Hij vertelde eerst over het divers samengestelde team dat gevormd is bij het programmabureau van het NPG. Iedereen heeft een basis en (levens)ervaring opgedaan in Groningen en er wordt met enthousiasme gewerkt aan het NPG en Toukomst. Toukomst is een platform dat onderdeel is van het NPG en waar inwoners ideeën in mogen dienen die de toekomst van Groningen verbeteren. De website is vorige maandag geopend en inmiddels stromen er al veelbelovende, creatieve ideeën binnen. Heb jij ook een idee dat Groningen zal verbeteren? Kijk dan op www.toukomst.nl en lever het in!
Ten slotte gingen we naar Blauwestad, naar natuurbegraafplaats Reiderwold. Niet om een eigen plekje uit te zoeken (ook al zouden we het daar zo doen) maar om ons te laten informeren. In de Staten komt misschien beleid hierover en dan moeten we zeker zijn dat het papierwerk ook op de praktijk aansluit. Naast het regenachtige weer viel het ons op dat het een prachtige omgeving is. Het is een openbaar stuk natuur met veel bos, waar je bijna geen graven ziet. De graven die er zijn worden op den duur één met de natuur. Bij dit proces wordt rekening gehouden met alles, zoals een biologisch afbreekbare kist en grafmonument. Ook is het mogelijk voor mensen om ter herinnering aan zichzelf een boom te planten. Er heerst daardoor een hele andere sfeer dan op een reguliere begraafplaats. Zoals ze het zelf vermelden: “Het is niet alleen een plek van afscheid, het is ook een plek van leven”. Dit was zeer indrukwekkend en geeft een onderwerp dat normaal zwaar en triest is, een inspirerende en natuurlijke invulling.